از معمولی بودن خسته شدم. نمی‌دونم شایدم از معمولی نبودن.
آخه چیزی که این‌جا معمولی به نظر می‌اد؛ یه جای دیگه -مثلا ایران- غیر معموله

به نظرم میاد که از دوستام توی ایران عقب موندم، تو همه‌چی... می‌خوام برم یه‌ذره ببینم که چی رو دارم از دست می‌دم آخه
لعنت به عکسای رنگی و خوشحال
لعنت به فیس‌بوک
لعنت به دل‌تنگی