قهرم اصلن. با همه‌ی اونایی که می‌گن دوستت داریم. با همه‌ی اونایی که می‌گن همیشه روشون حساب کنم. اونایی که می‌گن هیشوخ تنهام نمی‌ذارن.

قهرِ قهرِ قهر. اصن می‌خوام هیشکی دوستم نداشته باشه. هیشکی پیشم نباشه. اصن می‌خوام انقدر تنها باشم تا بمیرم.

قدر یه دنیا بهتره این‌جوری زندگی کردن تا نشستن به امیدِ یه جرعه محبت...